Namen van de bochten op het circuit van Zandvoort

1) Tarzan bocht: De benaming van de "wereldberoemde" Tarzanbocht is afgeleid van de wals die men gebruikte om het hete asfalt van het Zandvoortse circuit plat te maken. Deze wals, Tarzan genaamd, is de echte naamgever van de Tarzan bocht. Het meeste bekende verhaal echter is de mythe dat op de plaats waar tegenwoordig de  Tarzan bocht ligt, vroeger "illegale" volkstuintjes waren die weg moesten voor de bouw van de Zandvoortse racepiste. Een man, bijgenaamd Tarzan vanwege zijn abnormaal grote postuur, wilde beslist niet dat zijn tuintje moest wijken voor de bouw van het circuit. Pas toen burgermeester Fenema hem beloofde dat de Tarzanbocht naar hem werd vernoemd koos de tuinder toch eieren voor zijn geld.

2) Gerlachbocht:  In 1957 verongelukte Dr.W.Gerlach in deze bocht. Deze crash was het eerste dodelijke ongeluk op het Zandvoortse circuit.

3) Hugenholtzbocht: Bij het aftreden van circuitdirecteur Hans Hugenholtz was er geen geschikt cadeau te vinden. Men heeft toen besloten om deze bocht naar hem te vernoemen. Hugenholtz was hier erg blij mee en dat bleek ook omdat hij naar relaties vaak flessen wijn opstuurde met een eigen label. 
Op dit label stond 'De Bocht van Hugenholtz' waardoor velen daadwerkelijk dachten dat er druiven werden verbouwd aan de binnenkant van de bocht. Dat is natuurlijk onzin, het woord 'bocht' was een grap over de smaak van de wijn en had een andere betekenis dan een bocht op een circuit.

4) Hunzerug: Vernoemd naar  Cas Hunze die samen met onder andere de Britse Le Mans winnaar Sammy Davis, Prijs van Zandvoort 1939 winnaar - Piet Nortier en andere deskundigen van onder andere de Engelse BRDA de definitieve loop van het circuit van Zandvoort bepaalde .
Hunze kwam op het idee om de baan juist over de duinrug die thans zijn naam draagt te laten lopen in plaats van er met een grote boog omheen.

5) Jan de Wijker zijn veld, later  Rob Slotemaker bocht:: Rond ongeveer 1800  was dit  het veldje van de Zandvoortse aardappelteler Jan de Wijker, oorspronkelijk een man uit Wijk aan Zee.Vanaf toen noemde de Zandvoorters dit stuk duinen  Jan de Wijker z'n veld.
De bocht is later vernoemd naar Rob Slotemaker. Slotemaker verongelukte in deze bochtencombinatie na een frontale botsing met een stilstaande doktersauto op 16 september 1979. Slotemaker, onder meer bekend van zijn "pupil" Jan Lammers en zijn anti-slip school, kreeg later ook nog een bronzen beeld bij de hoofdingang van het circuit.

6) Scheivlak: Naam van deze bocht komt al uit ongeveer 1800.   Vroeger namelijk de grens of te wel "scheidingsvlak" tussen de openbare duinen en de duinen van Jonkheer Quarles van Ufford.

7) Hondenvlak, later Marlboro chicane, thans Mastersbocht
In de 18e eeuw was het verboden om in Zandvoort honden te houden. Sommige Zandvoorters hadden ze echter wel omdat zij met vers gevangen vis van Zandvoort naar de Haarlemse markt gingen.  De hondenkar was voor de veelal arme vissers een  veel goedkoper alternatief  dan het paard en wagen. Hoogst waarschijnlijk hadden de meeste Zandvoorters op deze plek honden hokken gebouwd om de beesten te "stallen". Er huist iets te oosten van het Hondenvlak tegenwoordig nog steeds een asiel. Deze bocht werd ook wel de "Varkenshokken" genoemd. 
Vanaf 1980 bestaat het Hondenvlak niet meer omdat deze wordt vervangen door een snelheidsremmende chicane die de 'Marlboro'-chicane zal gaan heten.
Tegenwoordig ligt bij het ingaan van het oude Hondenvlak de "nieuwe" Masters bocht. Deze nieuwe naam is gegeven nadat de  tabakswet een verbod legde op de naam 'Marlboro' bocht zoals de nieuwe bocht ook direct werd genoemd vanaf 1999 toen het hernieuwde circuit in gebruik werd genomen.
Hij is 'Masters' genoemd naar het succesvolle evenement opgezet dat werd opgezet door Phillip Morris en circuit Zandvoort, De (Marlboro) 'Masters' of F3.

8) Tunnel Oost: Onder deze bocht lag een tunnel die toegang gaf tot de sportvelden op het binnenterrein. Tegenwoordig liggen deze sportvelden ten zuidoosten van het circuit op het buitenterrein en is de oostelijke tunnel helemaal verdwenen. De westelijke tunnel ligt er nog steeds. Dit is de tunnel onder het rechte stuk door die toegang geeft tot de paddock op het binnenterrein. 

9) Bos In: Zoals de naam al doet vermoeden reed men hier een bos in dat was geplant voor een nieuwbouw project vlak voor WO II.  Direct na Tunnel Oost begon "Bos In" en de bochtencombinatie eindigde boven op de duinpan voor de snelle laatste bocht , het "Bos Uit". In de 60-er jaren werd ongeveer 80% van de bomen gekapt nadat de Dennenscheerder geconstateerd was. Dit insect zorgde voor houtrot en dus omvallende bomen wat gevaarlijke situaties op zou kunnen leveren. De overige 20% van het "bos" staat er nog steeds; tegenwoordig staan ze echter langs bungalows in plaats van een racebaan.

10/11) Bos Uit, later Arie Luyendijkbocht: Via deze snelle langgerekte bocht kwam men het "bos" weer uit. Toen het zuidelijke deel van het circuit in 1989 moest wijken voor het bungalow park, heeft men de bocht een paar honderd meter naar het noorden verschoven. Het karakter van de bocht veranderde ook een beetje omdat het "nieuwe" Bos uit iets minder langgerekt was dan zijn voorganger.
Later is daarom besloten om de bocht te vernoemen naar één van Nederlands succesvolste coureurs ooit; meervoudig Indy 500 winnaar Arie Luyendijk. De bocht is bij de laatste verbouwing van het circuit een echte snelle kombocht geworden zoals men die wel ziet op de Amerikaanse Ovals. 
Als positief bijeffect doet dit natuurlijk de naamgever van de bocht, Luyendijk maaktte immers wereldfaam  op de Ovals in de VS, nog wat extra glans aan.

12) Hans Ernst bocht: De S-vormige 'Hans Ernst bocht' ligt er al sinds dat men in Zandvoort het interim-circuit in 1989 in gebruik nam. In eerste instantie had de bocht allerlei sponsor namen. Zo heeft de bocht onder andere 'Nissan' bocht en 'Audi-S' bocht geheten.
Vanaf eind 2013 is de bocht echter vernoemd naar voormalig circuit directeur Hans Ernst. Ernst heeft het circuit vanaf 1989 geleidt en kreeg het voor elkaar om de exploitatie financieel gezond te maken en zorgde er daarnaast voor dat Zandvoort weer een A-status kreeg en vanaf 1999 weer een volwaardig circuit werd.

Het circuit van vroeger en van nu. De bochten die worden verklaard staat in het zwart en zijn genummerd van 1 t/m 12.